حالا دیگر این حسین رضازاده نیست که سنگینترین وزنه تاریخ وزنهبرداری را بالا سر برده چون تالاخادزه بعد از ۱۵ سال رکورد او را شکست.
به گزارش پایگاه خبری سرمایه گذاری آنلاین،دیگری خبری از قدرت نمایی ایرانیها در دسته فوق سنگین وزنه برداری جهان نیست. روزگاری عادت داشتیم همیشه عنوان قویترین مرد جهان به ایرانیها برسد، اما بعد از ستارههایی همچون حسین رضازاده و بهداد سلیمی فعلا در دسته فوق سنگین وزنه برداری ایران خالی از ستاره مانده است.
امروز یک اتفاق تاریخی در وزنه برداری گرجستان رخ داد و با ایرانیها روز تلخی بود! بعد از 15 سال بالاخره رکورد جادویی حسین رضازاده به دست لاشا تالاخادزه به صورت رسمی شکسته شد. با اینکه تغییر اوزان وزنه برداری از سال گذشته باعث شده بود که رکورد رضازاده در حرکت دوضرب دسته 105+ کیلوگرم دست نخورده باقی بماند، اما حالا چه در دسته 109+ کیلوگرم و چه در مجموع تمام دهههای اخیر که وزنه برداری در جریان بوده، تالاخادزه با مهار 164 کیلوگرم، عنوان قویترین مرد جهان را یدک می کشد.
حسین رضازاده از المپیک سیدنی رکوردهای خیره کننده خود را آغاز کرد و حدود 7، 8 سال در دسته فوق سنگین اجازه خودنمایی به هیچ وزنه برداری نمی داد. اوج کار این مرد قدرتمند تاریخ وزنه برداری ایران، در المپیک 2004 آتن بود که توانست آن رکورد تاریخی یعنی 263.5 کیلوگرم را در حرکت دوضرب به ثبت برساند.
شاید آن روز کسی فکر نمیکرد یک نفر 15 سال بعد در پاتایای تایلند حمله موفقی به رکورد 264 کیلوگرم داشته باشد. همین یک رکورد برای ایرانی ها در دسته فوق سنگین باقی مانده بود چون در سالهای اخیر تالاخادزه با بالا بردن وزنه 220 کیلوگرمی در یکضرب هم رکورد بهداد سلیمی را شکسته بود.
حالا هر 3 رکورد یکضرب، دوضرب و مجموع جهان چه در اوزان فعلی و چه در اوزان قبلی در دست غول گرجستانی است؛ وزنه برداری که هر روز که جلوتر میرویم آمادهتر و دست نیافتنیتر می شود.
حسین رضازاده بارها صحبت کرده بود و گفته بود روزی رکوردش شکسته میشود، اما شاید خیلی از ایرانیها که با قدرت نمایی این وزنه بردار اردبیلی در صحنه های جهانی خاطرههای زیادی داشتند باورشان نشود یک نفر بعد از 15 سال توانسته این رکورد جادویی را کنار بزند و خودش بالاتر قرار بگیرد.
تالاخادزه با توجه به سن و سالی که دارد، حداقل 4، 5 سال دیگر می تواند بر سکوی نخست دسته فوق سنگین جهان تکیه بزند و با این رکوردهای دست نیافتنی آنجا برای خودش جا خوش کند. حتی میتوانیم انتظار رکوردهای بالاتر را هم از او داشته باشیم. او هیچ رقیبی حتی نزدیک به خودش را هم ندارد؛ نه از نوع ایرانی و نه هیچ کشور دیگری!